Jak przygotować firmę na sytuacje kryzysowe oraz stany wyjątkowe zgodnie z polskim prawem?
Zarządzanie kryzysowe w firmie to nie tylko wymóg prawny, ale przede wszystkim sposób na ochronę interesów przedsiębiorstwa w nieprzewidzianych sytuacjach. Prawidłowe przygotowanie do działania w czasie kryzysu czy stanu nadzwyczajnego może zadecydować o przetrwaniu Twojej firmy, uniknięciu poważnych strat i utrzymaniu ciągłości biznesowej. W tym poradniku dowiesz się, jakie obowiązki ciążą na przedsiębiorcach, jak sporządzić plan zarządzania kryzysowego oraz co robić, gdy w kraju zostanie wprowadzony stan nadzwyczajny lub mobilizacja.
Znaczenie zarządzania kryzysowego dla przedsiębiorców
Sytuacje kryzysowe, takie jak awarie techniczne, katastrofy naturalne, cyberataki, zamieszki społeczne czy działania zbrojne, mogą w każdej chwili zagrozić działalności firmy. Zarządzanie kryzysowe polega na planowaniu i wdrażaniu działań, które pozwalają ograniczyć negatywne skutki takich wydarzeń oraz jak najszybciej powrócić do normalnej działalności.
Dlaczego warto wdrożyć zarządzanie kryzysowe w przedsiębiorstwie?
- Zapewnia bezpieczeństwo pracowników, klientów oraz kluczowych zasobów firmy.
- Chroni reputację firmy na rynku.
- Umożliwia utrzymanie ciągłości działania i ograniczenie strat finansowych.
- Pozwala spełnić wymogi ustawowe i uniknąć odpowiedzialności prawnej.
- Daje przewagę konkurencyjną – gotowość na kryzys jest coraz częściej doceniana przez kontrahentów i inwestorów.
Przykład
Wyobraź sobie, że w Twojej firmie produkcyjnej dochodzi do poważnej awarii energetycznej spowodowanej burzą. Brak prądu zatrzymuje linię produkcyjną, a opóźnienie realizacji zamówień grozi utratą kluczowych kontrahentów. Dzięki wcześniej przygotowanemu planowi kryzysowemu wiesz, jak szybko uruchomić zasilanie awaryjne, jak zorganizować komunikację z klientami i jak zarządzać zespołem w sytuacji kryzysowej.
System zarządzania kryzysowego w Polsce a rola przedsiębiorcy
W Polsce zarządzanie kryzysowe to element systemu bezpieczeństwa narodowego. Obejmuje ono zarówno działania organów administracji publicznej, jak i innych uczestników – w tym przedsiębiorców.
Czym jest sytuacja kryzysowa?
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym:
„Sytuacja kryzysowa – to sytuacja negatywnie wpływająca na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołująca znaczne ograniczenia w działalności właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków.”
W praktyce oznacza to, że każda poważna awaria, atak lub katastrofa, która przekracza możliwości bieżącej reakcji organów państwowych, może uruchomić procedury zarządzania kryzysowego.
Infrastruktura krytyczna – szczególna odpowiedzialność przedsiębiorców
Część przedsiębiorców zarządza elementami tzw. infrastruktury krytycznej, czyli obiektami i usługami kluczowymi dla funkcjonowania państwa, gospodarki i społeczeństwa. Przykłady takich systemów to:
- Energetyka i zaopatrzenie w paliwa
- Systemy łączności i teleinformatyka
- Sieci wodociągowe i żywnościowe
- Systemy finansowe
- Transport i logistyka
- Ochrona zdrowia
- Produkcja i przechowywanie substancji chemicznych lub promieniotwórczych
Jeżeli Twoja firma zarządza choćby jednym z takich elementów – masz szczególne obowiązki w zakresie przygotowania się na sytuacje kryzysowe.
Kto odpowiada za zarządzanie kryzysowe w firmie?
W mniejszych przedsiębiorstwach właściciel lub zarząd może samodzielnie odpowiadać za przygotowanie i wdrożenie planu kryzysowego. W większych firmach warto wyznaczyć osobę odpowiedzialną za bezpieczeństwo lub stworzyć zespół kryzysowy, który będzie:
- monitorował zagrożenia,
- opracowywał i aktualizował plany,
- szkolił pracowników,
- koordynował działania w sytuacji kryzysowej.
Plany zarządzania kryzysowego i plany ochrony infrastruktury krytycznej
Kiedy przedsiębiorca musi opracować plan kryzysowy?
Nie każdy przedsiębiorca musi posiadać własny formalny plan zarządzania kryzysowego. Jednak obowiązek ten dotyczy w szczególności tych firm, które:
- prowadzą działalność na terenie objętym krajowym, wojewódzkim, powiatowym lub gminnym planem zarządzania kryzysowego (np. duże zakłady produkcyjne, infrastruktura komunalna, firmy transportowe);
- są właścicielami, posiadaczami samoistnymi lub zależnymi obiektów, instalacji, urządzeń lub usług zaliczonych do infrastruktury krytycznej – wtedy obowiązek ten wynika wprost z ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych.
Jeśli przedsiębiorca otrzyma od właściwego organu (wojewody, ministra lub Dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa) informację o ujęciu prowadzonego przez niego obiektu w wykazie infrastruktury krytycznej, musi w określonym terminie opracować i wdrożyć plan ochrony tej infrastruktury.
Pamiętaj:
Nawet jeśli Twoja firma formalnie nie należy do operatorów infrastruktury krytycznej, posiadanie planu działania na wypadek poważnych zakłóceń lub katastrof zwiększa bezpieczeństwo i może być warunkiem współpracy z dużymi kontrahentami czy instytucjami publicznymi.
Struktura planu zarządzania kryzysowego w przedsiębiorstwie
Plan zarządzania kryzysowego powinien być dokumentem, który realnie pomaga działać w sytuacji zagrożenia. Jego zawartość powinna odpowiadać specyfice działalności i zagrożeniom, z jakimi firma może się zetknąć.
Co powinien zawierać plan kryzysowy?
- Dane ogólne: nazwa firmy, lokalizacja, dane kontaktowe osób odpowiedzialnych za zarządzanie kryzysowe.
- Identyfikację zagrożeń: analiza ryzyk, które mogą dotyczyć działalności firmy (np. pożar, awaria energetyczna, atak cybernetyczny, powódź).
- Ocenę ryzyka: prawdopodobieństwo wystąpienia i potencjalne skutki zagrożeń.
- Procedury reagowania: szczegółowy opis kroków do podjęcia w różnych scenariuszach kryzysowych – np. ewakuacja, powiadomienie służb, przełączenie na zasilanie awaryjne.
- Organizację łączności: systemy komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej, w tym numery alarmowe, kontakty do instytucji lokalnych, partnerów i kontrahentów.
- Podział ról i odpowiedzialności: kto jest odpowiedzialny za poszczególne działania.
- Współpracę z organami administracji publicznej: zasady wymiany informacji, współdziałanie przy reagowaniu na kryzys.
- Sposób dokumentowania i raportowania szkód.
- Zasady aktualizacji i testowania planu – co najmniej raz na dwa lata lub po każdej większej zmianie w działalności firmy.
Dla operatorów infrastruktury krytycznej plan musi być bardziej rozbudowany, obejmując m.in.:
- szczegółową charakterystykę techniczną obiektu,
- mapy, schematy powiązań funkcjonalnych,
- analizę zależności od innych elementów infrastruktury,
- zasoby rezerwowe i sposoby przywrócenia funkcjonalności,
- integrację z dokumentacją cyberbezpieczeństwa (jeśli firma świadczy usługi kluczowe).
Przykład 1: Plan zarządzania kryzysowego w firmie produkcyjnej
Zakład produkcyjny „Technometal” zlokalizowany w województwie śląskim został ujęty w wykazie infrastruktury krytycznej ze względu na produkcję elementów dla branży energetycznej.
Po otrzymaniu informacji od wojewody, zarząd firmy wyznaczył koordynatora ds. bezpieczeństwa i przystąpił do sporządzenia planu ochrony infrastruktury krytycznej. W planie uwzględniono:
- szczegółowy opis linii produkcyjnych i ich zależności od dostawców mediów,
- listę potencjalnych zagrożeń (m.in. przerwy w dostawie prądu, sabotaż, pożar),
- schemat kontaktów kryzysowych z lokalną policją, strażą pożarną, RCB,
- scenariusze awaryjne: ewakuacja, uruchomienie agregatów, ochrona danych elektronicznych,
- procedury współpracy z podwykonawcami i odbiorcami w razie przerwy w produkcji.
Przykład 2: Plan kryzysowy w firmie transportowej
Firma transportowa „Logistar” obsługująca przewozy ładunków w rejonie Pomorza, po analizie zagrożeń zdecydowała się przygotować własny plan zarządzania kryzysowego, choć formalnie nie była operatorem infrastruktury krytycznej.
Plan ten obejmował:
- rozpoznanie ryzyk związanych z awariami pojazdów, blokadami dróg, powodziami,
- instrukcje dla kierowców na wypadek zagrożenia – jak kontaktować się z centralą, procedura ewakuacji z zagrożonego rejonu,
- zasady komunikacji z klientami w sytuacji opóźnień lub zatrzymania transportu,
- wyznaczenie osób odpowiedzialnych za koordynację działań i współpracę z władzami.
Wdrożenie planu przyniosło firmie konkretne korzyści – przy okazji awarii systemów informatycznych firma szybko przywróciła ciągłość usług, a klienci docenili przejrzystą komunikację.
Jak wdrożyć i aktualizować plan?
- Przekaż plan kluczowym pracownikom i przeszkol zespół z jego stosowania.
- Regularnie ćwicz procedury (np. próby ewakuacji, testy zasilania awaryjnego).
- Sprawdzaj, czy kontaktowe numery alarmowe i lista osób odpowiedzialnych są aktualne.
- Po każdym incydencie lub większych zmianach w organizacji dokonuj przeglądu i aktualizacji dokumentu.
Narodowy Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej – co musi wiedzieć przedsiębiorca?
Narodowy Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej (NPOIK) to strategiczny dokument rządowy, który określa, jak państwo oraz przedsiębiorcy mają chronić kluczowe systemy i usługi przed zakłóceniami, atakami i zniszczeniem. Program jest cyklicznie aktualizowany i ma charakter niejawny, ale jego założenia bezpośrednio przekładają się na obowiązki przedsiębiorców zarządzających infrastrukturą krytyczną.
Kluczowe zadania przedsiębiorcy jako operatora infrastruktury krytycznej:
- Współpraca z administracją publiczną – udział w konsultacjach, ćwiczeniach, szkoleniach, konferencjach i wymianie informacji na temat zagrożeń oraz środków zapobiegawczych.
- Przygotowanie i wdrażanie planów ochrony – dostosowanie procedur do wytycznych programu, opracowywanie własnych planów ochrony i testowanie ich skuteczności.
- Wymiana informacji o zagrożeniach i incydentach – zgłaszanie sytuacji, które mogą wpłynąć na ciągłość działania infrastruktury.
- Zgłaszanie uwag i wniosków – możliwość inicjowania zmian w Programie, gdy zmienia się charakter zagrożeń lub funkcjonowania przedsiębiorstwa.
- Wyznaczenie osoby kontaktowej – po ujęciu firmy w wykazie infrastruktury krytycznej trzeba niezwłocznie wyznaczyć osobę odpowiedzialną za kontakty z administracją i służbami.
Przykład:
Firma wodociągowa „AquaPol” została powiadomiona o ujęciu jednej ze stacji uzdatniania wody w krajowym wykazie infrastruktury krytycznej. Po przeszkoleniu kierownictwa i wyznaczeniu osoby kontaktowej, firma aktywnie uczestniczy w szkoleniach organizowanych przez Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, a jej plan ochrony został zaktualizowany i uzgodniony z wojewodą oraz komendantem Państwowej Straży Pożarnej.
Ochrona infrastruktury krytycznej – obowiązki właściciela i operatora
Jeśli prowadzisz firmę posiadającą obiekty, instalacje lub usługi uznane za infrastrukturę krytyczną, masz szczególne obowiązki ustawowe – nie tylko wobec państwa, ale również wobec społeczności lokalnej i partnerów biznesowych.
Najważniejsze obowiązki operatora infrastruktury krytycznej:
- Sporządzenie planu ochrony infrastruktury krytycznej (papierowo i elektronicznie) w terminie do 9 miesięcy od otrzymania informacji o ujęciu w wykazie.
- Wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za kontakty z administracją – w ciągu 30 dni od otrzymania decyzji.
- Utrzymywanie własnych systemów rezerwowych – zabezpieczenie działania do czasu przywrócenia pełnej funkcjonalności infrastruktury (np. zapasowe źródła zasilania, zapasowe części do kluczowych maszyn).
- Uwzględnienie aspektów cyberbezpieczeństwa – jeżeli firma świadczy usługi kluczowe (np. w energetyce, transporcie, telekomunikacji), plan musi obejmować ochronę systemów informatycznych zgodnie z wymogami ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa.
- Współpraca z właściwymi organami administracji i służbami – plan ochrony musi być uzgodniony z wojewodą, komendantem wojewódzkim Policji i Państwowej Straży Pożarnej oraz, w razie potrzeby, z innymi inspektorami i ministrami odpowiedzialnymi za dany sektor.
- Aktualizacja planu co najmniej raz na dwa lata lub po każdej większej zmianie w firmie lub jej otoczeniu.
Przykład: Harmonogram wdrożenia planu ochrony w praktyce
Firma energetyczna „Energosys” dowiedziała się w styczniu 2025 r. o ujęciu jej głównej rozdzielni energetycznej w wykazie infrastruktury krytycznej.
Co musiała zrobić?
- Luty 2025 – wyznaczyła pełnomocnika ds. bezpieczeństwa, który nawiązał kontakt z wojewodą i służbami.
- Marzec–czerwiec 2025 – przeprowadziła audyt ryzyka, zebrała dane techniczne i opracowała wstępny plan ochrony, w tym procedury reagowania na cyberataki i awarie zasilania.
- Lipiec–sierpień 2025 – plan został uzgodniony z wojewodą, komendantem Policji i Straży Pożarnej.
- Wrzesień 2025 – po uwzględnieniu uwag, plan podpisano i przesłano do zatwierdzenia dyrektorowi Rządowego Centrum Bezpieczeństwa.
- Listopad 2025 – firma otrzymała zatwierdzony plan oraz zalecenia dotyczące corocznych ćwiczeń i przeglądów.
Co grozi za brak realizacji tych obowiązków?
Niedopełnienie obowiązków przez operatora infrastruktury krytycznej może skutkować odpowiedzialnością administracyjną i cywilną, a w skrajnych przypadkach – pociągnięciem do odpowiedzialności karnej, zwłaszcza jeśli zaniedbanie doprowadzi do powstania szkód na dużą skalę lub zagrożenia życia ludzi.
Realizacja poleceń organów państwowych przez przedsiębiorców
W sytuacji kryzysowej państwo może wydawać przedsiębiorcom specjalne polecenia, mające na celu ochronę ludzi, mienia lub infrastruktury. Może się to zdarzyć zarówno w przypadku poważnych katastrof, jak i podczas wprowadzenia stanu nadzwyczajnego.
Jakie polecenia mogą zostać wydane firmie?
Polecenia mogą dotyczyć m.in.:
- przekazania określonych zasobów (np. maszyn, transportu) na potrzeby działań kryzysowych,
- świadczenia usług niezbędnych dla bezpieczeństwa,
- tymczasowego przekazania pracowników do działań ratowniczych lub logistycznych,
- wstrzymania lub ograniczenia określonej działalności,
- wsparcia odtwarzania infrastruktury krytycznej.
Podstawa prawna: art. 11 ustawy z 26.04.2007 r. o zarządzaniu kryzysowym.
Kto wydaje polecenia?
- Prezes Rady Ministrów
- minister kierujący danym działem administracji rządowej
- wojewoda (na poziomie regionalnym)
Polecenia te muszą być uzasadnione i wskazywać podstawę prawną, określają też zakres, czas obowiązywania oraz finansowanie działań.
Finansowanie i umowy
Realizacja poleceń co do zasady jest finansowana z budżetu państwa lub innych wskazanych źródeł. Wykonywanie zadań odbywa się na podstawie umowy zawartej z odpowiednim ministrem lub organem. Nie stosuje się w tym przypadku przepisów ustawy – Prawo zamówień publicznych, co znacząco przyspiesza procedurę.
Możliwość zaskarżenia polecenia
Przedsiębiorca, który uważa, że polecenie jest nieuzasadnione, sprzeczne z prawem lub zbyt uciążliwe, ma prawo zaskarżyć je do sądu administracyjnego.
Przykład: Realizacja polecenia w firmie usługowej
Firma „CleanUp24” zajmująca się sprzątaniem obiektów użyteczności publicznej w Poznaniu otrzymała polecenie od wojewody w związku z awarią systemu kanalizacyjnego po nawałnicy. Wojewoda zobowiązał firmę do udostępnienia specjalistycznego sprzętu oraz skierowania wyznaczonej liczby pracowników do akcji ratunkowej, w tym odkażania i oczyszczania terenów.
- Firma podpisała z wojewodą umowę, w której określono zakres prac, czas oraz sposób rozliczenia kosztów (wg stawek rynkowych).
- Wszystkie czynności zostały sfinansowane z budżetu państwa.
- Po zakończeniu akcji, firma otrzymała odszkodowanie za ewentualne uszkodzenie sprzętu.
Gotowość operacyjna firmy w stanach nadzwyczajnych i mobilizacji
Polskie prawo przewiduje różne rodzaje stanów nadzwyczajnych, które mają wpływ na działalność firm. Najważniejsze to:
- Stan klęski żywiołowej
- Stan wyjątkowy
- Stan wojenny
- Okres mobilizacji i wojny
Wprowadzenie któregokolwiek z tych stanów oznacza dodatkowe ograniczenia i obowiązki dla przedsiębiorców.
1. Stan klęski żywiołowej
Wprowadzany przez Radę Ministrów na czas nie dłuższy niż 30 dni (możliwość przedłużenia za zgodą Sejmu). Przykładowe skutki dla firm:
- Czasowe zawieszenie działalności niektórych przedsiębiorców lub nakaz przekazania pracowników do dyspozycji organów prowadzących akcję ratunkową.
- Reglamentacja zaopatrzenia w wybrane towary i surowce.
- Możliwość nałożenia na firmy obowiązków świadczeń osobistych (np. udział w akcjach ratowniczych) lub rzeczowych (np. udostępnienie pojazdów, budynków).
- Obowiązek informowania o wydanych decyzjach przez publiczne ogłoszenia, obwieszczenia lub lokalną prasę.
Przykład:
Firma handlowa „Spożywczy Rarytas” podczas powodzi na Podkarpaciu została zobowiązana do udostępnienia swoich magazynów jako tymczasowych punktów dystrybucji żywności i wody dla poszkodowanej ludności.
2. Stan wyjątkowy
Może być wprowadzony w razie zagrożenia ustroju państwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego (np. atak terrorystyczny). Skutki dla przedsiębiorców:
- Reglamentacja dostępu do towarów.
- Czasowe ograniczenia swobody prowadzenia działalności gospodarczej (np. zakaz lub nakaz zaniechania pewnych rodzajów działalności).
- Kontrola cen, ograniczenia w przepływie środków płatniczych.
- Ograniczenia w transporcie i komunikacji.
3. Stan wojenny
Ogłaszany w razie zewnętrznego zagrożenia państwa, napaści lub zobowiązania sojuszniczego.
Konsekwencje dla przedsiębiorców są najszersze:
- Możliwość wprowadzenia zarządu komisarycznego w firmie strategicznej (np. produkującej wyroby dla obronności państwa).
- Przymusowe przekazanie mienia, produkcji lub usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa.
- Nałożenie obowiązków dotyczących najmu, przydziału nieruchomości czy nawet kwaterowania osób.
- Obowiązek dostosowania produkcji i usług do zadań państwa.
Przykład:
Gospodarstwo rolne „AgroPol” zostało zobowiązane do dostaw określonych ilości zbóż i warzyw na rzecz wojska, a budynek magazynowy przeznaczono na kwaterunek sił zbrojnych.
4. Mobilizacja i wojna
W przypadku mobilizacji lub wojny, przedsiębiorców mogą obowiązywać decyzje o:
- Przekazaniu maszyn, pojazdów, budynków na potrzeby armii lub służb ratowniczych.
- Utrzymaniu gotowości produkcyjnej i usługowej zgodnie z rozporządzeniem ministra obrony.
- Przystosowaniu obiektów do potrzeb obronnych państwa – nawet jeśli wymaga to czasowych zmian w sposobie użytkowania budynków, sprzętu czy nieruchomości.
Za przekazanie mienia i realizację obowiązków przysługuje ryczałt lub odszkodowanie (odpowiednio do poniesionych szkód i amortyzacji), a w razie sporów – sprawa może trafić do sądu.
Jak przygotować firmę na sytuacje kryzysowe i stany nadzwyczajne? – Praktyczne rekomendacje
Wiedząc, jakie obowiązki i ograniczenia mogą dotyczyć przedsiębiorców w czasie kryzysu, kluczowe jest odpowiednie przygotowanie firmy do działania w nieprzewidywalnych warunkach.
1. Analiza ryzyka i opracowanie planu kryzysowego
- Przeprowadź analizę potencjalnych zagrożeń (awarie, powodzie, cyberataki, katastrofy techniczne, zakłócenia w dostawach).
- Opracuj plan zarządzania kryzysowego i wdrażaj go nawet, jeśli formalnie nie jesteś operatorem infrastruktury krytycznej.
- Regularnie aktualizuj plan – co najmniej raz na dwa lata, a najlepiej po każdej zmianie organizacyjnej, technicznej lub po wystąpieniu incydentu.
2. Wyznacz zespół kryzysowy lub osobę odpowiedzialną
- W większych firmach stwórz zespół ds. zarządzania kryzysowego.
- W mniejszych wyznacz konkretną osobę do kontaktów z administracją i służbami.
- Przeszkol kluczowych pracowników z procedur na wypadek zagrożenia.
3. Zadbaj o komunikację i współpracę
- Ustal jasne zasady informowania pracowników, klientów i kontrahentów w razie kryzysu.
- Zapewnij aktualne kontakty do służb, lokalnych władz, kontrahentów i partnerów.
- Regularnie bierz udział w szkoleniach i ćwiczeniach organizowanych przez administrację publiczną, jeżeli jesteś operatorem infrastruktury krytycznej.
4. Sprawdź rezerwy i możliwości awaryjne
- Zabezpiecz kluczowe systemy – np. zapasowe źródła zasilania, zapasowy sprzęt, kopie zapasowe danych.
- Opracuj procedury awaryjnego działania (np. ewakuacja, przełączenie na alternatywne trasy transportu, działania online).
- Sprawdź i zaplanuj ciągłość dostaw – przygotuj alternatywnych dostawców i plany B.
5. Monitoruj przepisy i decyzje administracyjne
- Śledź komunikaty wojewody, ministra i lokalnych służb – to tam pojawiają się decyzje o wprowadzeniu stanów nadzwyczajnych lub obowiązkach firm.
- Ustal wewnętrzne procedury reagowania na wydane polecenia i decyzje – nie zwlekaj z odwołaniami, jeśli uznasz, że są niesłuszne.
6. Pamiętaj o cyberbezpieczeństwie
- Jeśli korzystasz z systemów informatycznych do świadczenia usług kluczowych, stosuj się do wymogów ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa.
- Wprowadź procedury szybkiego reagowania na incydenty, backup danych i dostępność systemów w trybie awaryjnym.
Podsumowanie – Kluczowe wnioski
- Zarządzanie kryzysowe to nie tylko obowiązek ustawowy, ale i sposób na utrzymanie ciągłości biznesu oraz ochronę przed stratami.
- Przedsiębiorcy muszą znać swoje obowiązki: od tworzenia i uzgadniania planów, po realizację poleceń organów państwowych.
- Wprowadzenie stanów nadzwyczajnych lub mobilizacji oznacza czasowe ograniczenia w prowadzeniu działalności i może wiązać się z koniecznością świadczeń rzeczowych lub osobistych.
- Warto działać z wyprzedzeniem: szkolić personel, testować plany, rozbudowywać kontakty i rezerwy – to wszystko podnosi bezpieczeństwo firmy i zmniejsza skutki kryzysu.
- Każdy przedsiębiorca – niezależnie od branży – powinien wiedzieć, gdzie znaleźć aktualne przepisy i jak szybko reagować na decyzje administracyjne w czasie kryzysu.
Podstawa prawna
- art. 3 ust. 1, art. 5, art. 11, art. 15, art. 16 – ustawa z 26.04.2007 r. o zarządzaniu kryzysowym
- art. 5–7, art. 14 – ustawa z 22.08.1997 r. o ochronie osób i mienia
- art. 3–9 – ustawa z 18.04.2002 r. o stanie klęski żywiołowej
- art. 5–17 – ustawa z 21.06.2002 r. o stanie wyjątkowym
- art. 3–16 – ustawa z 29.08.2002 r. o stanie wojennym i kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej
- art. 620–637 – ustawa z 11.03.2022 r. o obronie Ojczyzny
- ustawa z 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa
Tematy porad zawartych w poradniku
- zarządzanie kryzysowe w firmie
- obowiązki przedsiębiorcy w stanie wyjątkowym
- ochrona infrastruktury krytycznej 2025
- plany kryzysowe dla przedsiębiorstw
- gotowość operacyjna firm w czasie wojny