Licencja użytkownika końcowego a podatek u źródła – kiedy nie trzeba pobierać podatku?

Wielu przedsiębiorców korzysta na co dzień z zagranicznego oprogramowania – często oferowanego na podstawie tzw. licencji użytkownika końcowego (EULA). Wątpliwości budzi jednak to, czy płatność za takie programy – zwłaszcza nabywane od podmiotów spoza Polski – rodzi obowiązek pobrania podatku u źródła i przesyłania deklaracji IFT-2R. W tym poradniku wyjaśniamy, kiedy opłata za oprogramowanie nie podlega opodatkowaniu u źródła, a także jakie są Twoje obowiązki wobec zagranicznego dostawcy programu.


Kiedy podatek u źródła nie ma zastosowania?

Zgodnie z przepisami art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.), obowiązek poboru podatku u źródła dotyczy określonych rodzajów należności wypłacanych nierezydentom – m.in. odsetek, dywidend, opłat licencyjnych czy należności za usługi niematerialne.

Jednak nie każda opłata za oprogramowanie jest traktowana jako należność licencyjna. Kluczowe znaczenie ma to, czy mamy do czynienia z:

  • zwykłym korzystaniem z programu przez użytkownika końcowego, czy
  • przekazaniem praw do eksploatacji (np. prawa do modyfikacji i komercyjnego rozpowszechniania oprogramowania).

📌 Jeżeli korzystasz z programu w ramach typowej licencji użytkownika końcowego (np. Canva, Figma, Adobe), to taka opłata nie jest traktowana jako należność licencyjna, a tym samym nie podlega podatkowi u źródła.


Przykład 1: Licencja końcowego użytkownika – brak podatku

🧑‍💻 Firma „Pixelio” z Poznania nabywa licencję na użytkowanie aplikacji graficznej „Graphos” od australijskiego dostawcy. Faktura wystawiona jest przez podmiot z NIP-em z przedrostkiem „EU”. Aplikacja służy zespołowi marketingowemu firmy wyłącznie do tworzenia wizualizacji dla klientów. Firma nie modyfikuje aplikacji ani nie odsprzedaje jej dalej.

✔ W tym przypadku nie ma obowiązku pobierania podatku u źródła. Licencja użytkownika końcowego nie wiąże się z przekazaniem praw do eksploatacji oprogramowania – to tylko dostęp do narzędzia w chmurze.


Gdzie przebiega granica – czym jest eksploatacja?

Według interpretacji indywidualnych (np. Dyrektora KIS z 19.04.2024 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.124.2024.1.AW), opłaty są traktowane jako licencyjne (czyli opodatkowane), gdy zawierają przekazanie prawa do modyfikowania, rozpowszechniania lub osiągania dochodów z użycia oprogramowania przez osoby trzecie.

📄 Jeśli jednak Twoja firma korzysta z programu „dla siebie” – np. tylko do obróbki zdjęć lub projektowania grafik wewnętrznych – nie dochodzi do eksploatacji, o której mowa w ustawie. Wtedy nie ma podatku u źródła.


Czy trzeba mieć certyfikat rezydencji?

📝 Dla należności, które nie podlegają podatkowi u źródła, nie ma obowiązku uzyskania certyfikatu rezydencji od zagranicznego kontrahenta. Podobnie – nie trzeba wypełniać i wysyłać formularza IFT-2R, który dotyczy jedynie wypłat objętych podatkiem.

📌 To istotne uproszczenie – jeśli wiesz, że korzystasz z licencji EULA (użytkownika końcowego), nie musisz prowadzić dodatkowej dokumentacji podatkowej w tym zakresie.

Przykład 2: Przekazanie praw do eksploatacji – obowiązek podatkowy

🏢 Spółka „TechBridge” z Wrocławia podpisała umowę z amerykańskim deweloperem oprogramowania, w ramach której nabyła prawo do modyfikowania i lokalizowania aplikacji „QuickFleet” w wersji mobilnej oraz sprzedawania jej na rynku polskim pod własną marką.

⚠️ W tym przypadku mamy do czynienia z udzieleniem licencji eksploatacyjnej, ponieważ spółka zyskała prawo do:

  • modyfikacji oprogramowania,
  • dalszego rozpowszechniania aplikacji,
  • czerpania przychodów z jej sprzedaży.

Taka transakcja podlega podatkowi u źródła. Spółka jako płatnik:

  • musi pobrać podatek (domyślnie 20%, chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi inaczej),
  • powinna uzyskać certyfikat rezydencji od kontrahenta,
  • ma obowiązek złożenia deklaracji IFT-2R do urzędu skarbowego.

Podsumowanie – najważniejsze zasady 📌

Nie każda opłata za oprogramowanie oznacza licencję w rozumieniu przepisów podatkowych.

✔ Jeśli korzystasz z programu wyłącznie jako użytkownik końcowy – np. do tworzenia grafik, dokumentów, projektów – nie musisz płacić podatku u źródła.

Nie musisz żądać certyfikatu rezydencji ani składać deklaracji IFT-2R, jeśli korzystasz z programu bez prawa do jego modyfikacji lub dystrybucji.

✔ Obowiązek podatkowy pojawia się dopiero wtedy, gdy licencja umożliwia komercyjne eksploatowanie oprogramowania – np. jego modyfikację i sprzedaż.

✔ W razie wątpliwości co do kwalifikacji licencji warto wystąpić o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.


Podstawa prawna

  • art. 21 ust. 1 – ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 654 z późn. zm.)
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 19.04.2024 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.124.2024.1.AW

Tematy porad zawartych w poradniku

  • podatek u źródła od licencji
  • licencja użytkownika końcowego 2025
  • certyfikat rezydencji a CIT
  • faktura za oprogramowanie z zagranicy
  • Canva, Figma, Adobe – podatek u źródła

Ostatnia aktualizacja: 23.05.2025
Czy ta porada była dla Ciebie pomocna?

Zobacz również: